Endoskopia polega na oglądaniu wnętrza jam ciała przez wziernik (endoskop). Obecnie wykorzystuje się giętkie wzierniki wykonane z włókna szklanego (fiberoskopy), umożliwiające badanie nawet trudno dostępnych okolic takich narządów, jak np. żołądek (gastroskopia), jelito grube (kolonoskopia), jama macicy (histeroskopia), tchawica i oskrzela (tracheo- bronchoskopia). Endoskop zakończony odpowiednimi narzędziami po-

zwala na pobranie próbek tkankowych ze zmienionych chorobowo miejsc do badania histopatologicznego, a nawet na przeprowadzanie drobnych zabiegów chirurgicznych.

Tomografia komputerowa polega na uwidacznianiu struktur organizmu prześwietlonych promieniami rentgenowskimi i na analizie komputerowej rozkładu pochłoniętego promieniowania przez tkanki. Pozwala to na obrazowe przedstawienie przekrojów ciała. Określa się dokładnie umiejscowienie zmiany (stosunek do okolicznych narządów) i zaawansowanie (naciekanie przyległych struktur), co ułatwia ocenę możliwości leczenia chirurgicznego lub oznaczenie rozległości pól naświetlanych w radioterapii. Czasami bez tego badania trudno byłoby ustalić dalsze postępowanie, lecz ze względu na ograniczoną dostępność i wysokie koszty badanie to powinno być zlecane tylko w ściśle określonych przypadkach.

Jednak ostatecznym badaniem w onkologii jest badanie histo-patologiczne (mikroskopowe) zmienionej tkanki. Tylko pod mikro-skopem, po odpowiednim utrwaleniu i zabarwieniu, można stwierdzić, czy zmiana jest łagodna, czy złośliwa, oceniając cechy budowy komórek i strukturę tkanki. Dlatego tak bardzo istotne są zabiegi pobierania próbek tkankowych lub komórkowych (biopsja) do badania.