W większości chorób można znaleźć elementy psychosomatyczne. Nawet na zwykłe przeziębienia zapadamy częściej i łatwiej w okresach wyczerpania psychicznego lub stresu. Zauważono, że ludzie o pewnym typie osobowości (tzw. typ A)

cechujący się ukrytą wrogością, nadmierną ambicją i tendencją do współ-, zawodnictwa, a także chronicznym poczuciem braku czasu i pośpiechem, dwukrotnie częściej zapadają na chorobę niedokrwienną mięśnia sercowego (chorobę wieńcową – angina pectoris) (Haynes i wsp., 1980 Jenkins, 1982).

Innym przejawem jedności umysłu i ciała jest tzw. ciąża urojona (pseudocyesis), kiedy to u kobiety występują niektóre objawy ciąży: zatrzymanie miesiączki, powiększenie obwodu brzucha, obrzmienie gruczo-

lów piersiowych, a nawet odczuwanie ruchów płodu, podczas gdy faktycznie ciąży nie ma, a objawy mijają po interwencji psychoterapeutycznej (Cohen, 1982). Badania przyczyn powstawania raka wskazują na ogromną rolę czynników psychologicznych. Wykazano, że czynniki psychiczne mogą mieć istotniejsze znaczenie w powstawaniu raka płuc niż liczba wypalanych papierosów (Kissen, 1963). W badaniach na zwierzętach (Sklar i Anisman, 1981) zaobserwowano, że u osobników poddanych sytuacjom stresowym, których nie mogły kontrolować (szok elektryczny), znacznie szybciej rozwijają się nowotwory złośliwe.